Devlet ve Kimlik

“Doğulu Devlet” modelini “Batılı Cumhuriyet” modeliyle deyim yerindeyse “evlendirip” mutlu bir yuva (vatan) kurabilmek çok ama çok zor bir deneydir. Günümüz Türkiye’si işte bu zor evliliği yaklaşık bir asırdır sürdürmüş ve sürdürmektedir. Kendi alanında ilk ve tek örnek evlilik olan bu oluşum, her yönüyle incelenmesi gereken bir fenomendir. Türkiye’de yaşayan bizler ise, Kürt’üyle, Laz’ıyla, Çerkez’iyle vb. işte bu zor evliliğisürdürmeye gayret etmiş olan Doğulu “Baba Devlet” ile Batılı “Anne Cumhuriyet”inçocuklarıyız. Onların arasında yaşanan gerilimlerden etkilenip, aralarındaki uyumdan dahoşnut olmuşuzdur. Her türlü engele ve aksiliğe rağmen onlar bu evliliği sürdürebilmeyibugüne kadar başardılar, şimdi sıra bizlerde.

Doğulu Baba ile Batılı Anne’nin çocuğu olmak bizlerde bir “kimlik” bunalımı yaratmıştı amaartık erginleşmeye başladık. Bu çapraz evlilik bizler için artık “bunalım” ve “kültürelkaramsarlık” olarak bir engel değil, tam tersine bize dinamizm ve yaratıcılık verecek bir güçolmalıdır. Hiçbir Avrupa devleti, böylesi bir şansı yakalayamamıştır. Bunun değerini bilelim.Aramızdaki kavgaların, çatışmaların kökeninde bu garip ama gerçek evliliğin bulunduğunu dabilelim. Bunun bizlere ne değerler kattığının farkına varalım ve dünya sahnesine işte bu“farklı kimliğimizle” çıkalım.